Pomoc dla sierot
Rzymski fundusz alimentacyjny
Cesarstwo Rzymskie osiągnęło szczyt potęgi w czasie panowania dynastii Antoninów (96-192 n.e.).
Do władców tego okresu są zaliczani: Nerwa, Trajan, Hadrian, Antoninus Pius, Lucjusz Werus, Marek Aureliusz i Kommodus. Poza pierwszym i ostatnim z wymienionych, wszyscy zostawali cesarzami poprzez adopcję.
W owym czasie Italię zamieszkiwało znacznie mniej ludności niż wcześniej. Próbowano temu zapobiec, tworząc tak zwany fundusz alimentacyjny. Polegał on na tym, że z kasy funduszu udzielane były pożyczki na niewielki procent przeważnie mieszkańcom wsi.
Spłacane odsetki przeznaczano na wychowanie nieletnich, italskich sierot.